Zoeken in deze blog

donderdag 3 februari 2011

Kan niet ligt op de bank in een studentenkamer en wil niet ligt er op de grond naast

In de commissievergadering ruimte en wonen van woensdag 2 februari zijn de onderwerpen jongerenhuisvesting, 0-db norm, handhaving illegale kamerverhuurpanden, etc. besproken. Hierbij de woordvoering van Student en Stad.

Woordvoering:

Laat ik beginnen met de insprekers te bedanken die steeds de moeite blijven nemen om hun geluid te laten horen en hun overwegingen aan ons mee te geven. Het is erg goed om te horen dat men niet perse tegen studenten is en in sommige gevallen juist erg positief. Ik zal in mijn woordvoering aandacht besteden aan de vijf verschillende voorstellen; Bouwjong, kamerverhuurbeleid, handhaving illegale kamerverhuurpanden, 0-db norm en de brandveiligheidscheck.

BouwJong
De notitie zelf is niet veel gewijzigd sinds de vorige keer dat wij deze hebben besproken, al is een positief punt dat er nieuwe locaties bij zijn gekomen. In de vorige vergadering hadden wij het verzoek gedaan om de inzet en registratie van Meldpunt overlast uit te breiden, cq te verbeteren en betere samenwerking met de politie, helaas zien wij hier niets van terug; kan wethouder toelichting hierop geven? Nieuwe impuls leven in stad en de uitwerking van onze motie: ik heb leuk gesprek gehad met de ambtenaren op dit project, goed dat we studenten gaan inzetten met collegepraatjes, de boodschap komt dan beter aan dan tijdens een keiweek of een algemene markt, wellicht dat we hier ook de brandveiligheidscheck in onder kunnen brengen?

Kamerverhuurbeleid
Vanuit een bewonersvereniging is een opmerking gekomen dat informeren iets anders is dan participeren, wat inhoudt dat een informatie avond waar de plannen gepresenteerd worden toch iets anders is dan wanneer men echt met elkaar om tafel gaat zitten om te praten over oplossingen, wij vragen ons dan ook af hoe de wethouder dit ervaren heeft?
Er wordt voorgesteld om voor de rest van de collegeperiode de norm van 15% vast te leggen, hier kunnen wij niet mee instemmen. Ten eerste zijn wij tegen deze generieke norm omdat het niet de problemen oplost en ten tweede willen wij de mogelijkheid om tot een beleid van maatwerk te komen, niet uitsluiten en dat is wat we doen wanneer we kiezen voor het vastleggen van de norm. Opvallend is dat het college ook terug lijkt te komen op haar plannen om bezig te gaan met het ontwikkelen van maatwerk. Jammer is ook dat de mogelijkheid tot uitzonderingen ook beperkt wordt, dat wanneer bijv. een heel blok al bestaat uit kvh panden, men de laatst overgebleven woning niet kan verkopen met de mogelijkheid van een onttrekkingsvergunning.
Wij hebben het verzoek gedaan om te onderzoeken of er bij inschrijvingen in het GBA een vraag gesteld kan worden hoelang men gezocht heeft naar een passende woning, hoezo is hier nog geen duidelijkheid over? Want juist op deze manier kunnen we een actueel beeld krijgen over de markt verloopt en hoe deze de komende jaren (hopelijk) veranderd. Op welke termijn komt hier meer duidelijkheid over?
De enige mogelijkheid dat een vergunning komt te vervallen is wanneer er structurele overlast is, wij zouden graag zien dat er meer mogelijkheden zouden zijn waardoor een vergunning op een bepaald pand zou kunnen komen te vervallen. Gaat de wethouder hier nog onderzoek naar doen?

Aanpak illegale kamerverhuurpanden
Wij zijn geschrokken van de hoeveelheid illegale kamerverhuurpanden. Een klein rekensommetje laat zien dat we spreken over meer dan 6100 kamerhuurders. Handhaving betekent dat we binnen de komende vier jaar voor meer dan 3300 personen een nieuwe plek moeten vinden. De 4500 te bouwen eenheden (waarvan de oplevering pas in 2014) zijn niet bedoeld voor deze personen, maar om de groei op te vangen. Hoe kan de wethouder dan blijven beweren dat er geen problemen zijn ten aanzien van de vraag naar kamers? U zegt dat deels het probleem opgelost kan worden door natuurlijk verloop, maar dat is wel heel makkelijk gesteld, u gaat niet over het feit hoelang iemand besluit te blijven wonen in een kamer of niet.
Natuurlijk moeten illegale situaties gehandhaafd worden, maar dat kan in onze ogen in dit geval alleen wanneer er een goed alternatief is en dat ontbreekt op dit moment. Wij hebben eerder al aangegeven dat voor ons conflictpreventie het uitgangspunt moet zijn, dus eerst kijken naar en bezig gaan met de overlast veroorzakende panden.

0-db norm
Wij zijn niet verbaasd dat de 0-db norm niet uitvoerbaar blijkt, nou ja niet uitvoerbaar, meer onwenselijk bezien vanuit de kosten-baten verhouding. Het gaat namelijk niet alleen om de grote kamerverhuurders, maar ook om de vader die voor zijn dochters en haar vriendinnen een huis heeft gekocht in de prijscategorie van rond de 150.000 en die dan een aanpassing zou moeten doen van 1/3 van de waarde van het huis (tussen de 30.000 en 50.000 euro). Voorgesteld wordt om dan maar geluidsreducerende maatregelen in te voeren: wellicht dat de voetstappen niet meer hoorbaar zullen zijn, muziek en stemmen en ander luchtgeluid zullen nog steeds bij de bewoners eronder/erboven/ernaast te horen zijn. Ook moet men de angst hebben dat wanneer deze reducerende maatregelen worden ingevoerd dat men hun gedrag aanpast met het idee dat het huis toch wel ge-isoleerd is. Is er nu een betere oplossing? Vasthouden aan de 0-db norm is in onze ogen niet aanvaardbaar, versoepelen naar de geluidsreducerende maatregelen lijkt het beste alternatief, maar dit neemt niet weg dat de overlast die ervaren wordt en waarvoor de regels worden ingesteld hiermee verdwijnt. Andere maatregelen zullen noodzakelijk blijven.
Als laatste over dit onderwerp willen wij opmerken dat de mythe van het feit dat studenten geen overlast kunnen ervaren, van tafel gaat. Je kan niet iedere student over een kam scheren. Wij zouden dan ook willen zien dat in de beleidsregels de zinsnede ‘verder worden studentenpanden die grenzen aan studentenpanden uitgezonderd va de maatregelen. Aangezien deze panden door bewoners worden bewoond met dezelfde woon- en leefcultuur kan toepassing van de geluidsnorm hier achterwege blijven.', uit het stuk verdwijnt.

Brandveiligheidscheck
Ook al staan we niet helemaal achter een aantal constateringen die in het stuk worden gedaan, toch zijn we erg te spreken over de uitwerking van onze motie en dat ook het college het belang inziet van dergelijke checks. We kijken uit naar de voorstellen die onze kant opkomen in de Voorjaarsbrief en zullen dan hier verder op ingaan.

Concluderend:
We kunnen het verhaal samenvatten in drie woorden: het moet namelijk: eerder, sneller en meer. De vraag naar goede woningen/kamers is er nog steeds. Daarnaast creeeren wij nog meer vraag door de illegale panden te gaan handhaven. De nota zelf stelt dat er ook nog een kwalitatieve vraag is. Dit betekent dat er ontzettend veel eenheden nodig zijn. De eenheden die gepland staan om gebouwd te worden zijn er om de verwachte groei op te vangen. De eenheden staan ook gepland om pas in 2014 klaar te zijn.

Dit zijn feiten. Deze feiten roepen veel vragen op. Wat gaan we in de tussentijd doen? Voor de nieuwkomers, voor de mensen die uit hun huis moeten, voor de buurtbewoners die naast een kamerverhuurpand wonen, enz. Als er niet voldoende kwalitatief goed aanbod is, dan wordt ook niemand verleid om zijn studentenkamertje te verlaten.

Er wordt steeds gesteld dat het niet eerder kan, onzin! Kan niet ligt op een bank op een studentenkamer en wil niet ligt er op de grond naast. Zodra wij gronden hebben die in ons eigendom zijn en door middel van een tijdelijke vergunning kan het bestemmingsplan technisch worden geregeld, dan zou men binnen een paar maanden een heel mooi containerdorp neer kunnen zetten. Het is een kwestie van willen. En zo is het ook met het beleid; als we willen kunnen we tot maatwerk komen, makkelijk zal het niet zijn, maar onmogelijk is het niet.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten