Eerder deze week in het nieuws en gister in de vergadering van Beheer en Verkeer heb ik me eerlijk gezegd verbaasd over de opstelling van de Stadspartij richting de wethouder Karen Dekker. 'Opstappen!', 'Ze houden ons informatie achter', en vele andere aantijgingen werden over de tafel de Oude Raadszaal ingeslingerd. Het 'leidend voorwerp' oftewel het onderwerp was de kostenoverschrijding van het project Damsterdiepgarage (over wat er precies speelde, zie ook de weblog van collega raadslid Mattias). De aantijgingen die gemaakt werden leken verdacht veel op de aantijgingen die de Stadspartij maakt in maart rondom de tram: 'we worden niet geïnformeerd'. De vraag die we ons als raadslid moeten stellen is vanaf welk moment wil je geïnformeerd worden?
Iedere partij heeft zo zijn of haar eigen ideeen wat het beste is voor de Stad en de mensen die in de stad wonen. Zodra een college gevormd is worden de verschillende ideeen bij een ambtenaar op tafel gelegd om te kijken of ze haalbaar en wenselijk zijn. Ook ideeen van de Raad kunnen op dezelfde tafel terecht komen. Er worden wat onderzoeken verricht, wat gesprekken gevoerd en een mening wordt door de ambtenaar (of door meerdere ambtenaren) gevormd. Dit gaat dan naar het college toe en zij bepaald of het voorstel overeenkomt met de wensen van het college en/of de raad. Vervolgens besluit zij dit voorstel voor te leggen ter beoordeling aan de raad. Vanaf dat moment spreken we van een collegestandpunt of een collegebesluit. Gaat de raad akkoord met het voorstel van het college dan spreken we van een geaccepteerd besluit en kan er begonnen worden met de uitvoering en houdt het college ons op de hoogte van de stand van zaken van alles wat met de uitvoering te maken heeft.
Om terug te komen op de vraag, vanaf welk stadium in de bovenstaande alinea zou ik als raadslid betrokken willen worden? Natuurlijk is het leuk om vanaf het begin aan op de hoogte te zijn van wat er speelt binnen de organisatie, wie doet wat en hoe wordt daar over gedacht. Maar als ik van alle projecten en besluiten etc. vanaf het begin af aan op de hoogte gehouden zou worden dan zouden er niet alleen te weinig uren in de dag zitten, maar ook met een collegezaal van het academiegebouw vol met mensen aan mijn zijde, zou ik niet genoeg tijd hebben om alle informatie tot me te nemen. Niet alleen vanwege het praktische aspect tijd, ook zou ik niet vanaf het begin moment geïnformeerd willen worden.
Voordat wij als raad besluiten over een voorstel is er in de meeste gevallen al een heel traject aan vooraf gegaan. Het moment dat wij als raad een besluit goedkeuren of een voorstel aannemen, is het moment dat ik op de hoogte gehouden wil worden. Maar ook dan hoef ik niet op de hoogte te worden gehouden van alle stappen die gezet worden. Hier komt voor mij de vraag 'need to know' om de hoek kijken. Welke informatie heb ik als raadslid nodig om mijn controlerende taak uit te oefenen en niet de vraag wat vind ik interessant om als raadslid te weten. Dus wanneer de begroting van een project wordt overschreden, of het project vertraging gaat oplopen, of als er andere complicaties zijn, dan wil ik dat horen van het college, zij is degene die het overzicht. heeft. Daarnaast word ik graag (met name bij langdurende en grote projecten) regelmatig voorzien van een update omtrent de stand van zaken van besluiten en projecten.
Raadsleden zijn vaak bang dat we niet voldoende geïnformeerd worden. Deze zorg komt voort uit het feit dat je als raadslid vaak een stap verder van de gemeentelijke organisatie afstaat als het college. Daarnaast word je als raadslid geacht om over elk onderwerp een mening te hebben in plaats van een aantal portefueilles, zoals dat het geval is bij de wethouders. Nu heeft ieder raadslid zijn eigen persoonlijke opvattingen of hij voldoende informatie krijgt of niet, daarvoor kan hij vragen stellen aan het college of bellen met de betrokken ambtenaren. Alleen hoef ik persoonlijk niet de politieke mening van een afzonderlijke ambtenaar te weten over een bepaald deel van een project, maar wil ik graag de mening van het college weten, want haar kan ik ter verantwoording roepen.
De titel van deze blog 'need to know or NEED to know', betekent dan ook niet meer dan de vraag naar informatie die ik als raadslid nodig heb om mijn drie taken uit te oefenen: volksvertegenwoordiging, kaderstelling en controleren en niet de vraag naar mijn interesse om te weten. Voor het antwoord op de vraag is vertrouwen nodig, vertrouwen dat het college ons tijdig en juist informeerd. In Groningen zijn we al een tijdje bezig om deze vertrouwensrelatie op te bouwen en te verzegelen (de zogenoemde 'cultuurverandering'), alleen moet vertrouwen wel van twee kanten komen. Dus mijn advies aan de Stadspartij is, blijf kritisch en scherp, maar ga niet schoppen voordat de bal voor uw voeten ligt.
Rebecca Krüders
