Je hebt columnisten, twitteraars (of tweeps of geef het beestje een naam), bloggers, youtubers, actieve hyvers/facebookers/websitebeheerders, etc. Met uitzondering van de eerste wordt het ook wel de 'nieuwe media' (new media) genoemd.
Deze week ben ik met veel kids uit verschillende landen aan de slag geweest over hoe we deze nieuwe media kunnen gebruiken in de strijd tegen bijvoorbeeld racisme of hoe we de nieuwe media in kunnen zetten voor interculturele communicatie. Samen met die kids maken we een website waar ze hun blog (die ze allemaal aangemaakt hebben) op kunnen publiceren en hebben ze geleerd hoe ze korte, maar krachtige, filmpjes kunnen maken om een boodschap over te brengen. Op deze manier kunnen hun 'vrienden' kennis nemen van de strijd tegen bijvoorbeeld racisme. Erg leuk en nuttig om te doen, maar vooral bijzonder om te zien hoe belangrijk het voor die generatie is om te communiceren via het internet en hoe belangrijk goed communiceren via het internet in de toekomst gaat worden.
Ik heb dat altijd heel anders ervaren. Eigenlijk ben ik in hun ogen (en wellicht ook in de ogen van veel van mijn leeftijdsgenoten) 'ouderwets'. Ik vind, zoals ik in mijn vorige column al aangaf, het gesprek, de dialoog, veel belangrijker dan communiceren door middel van media. Misschien heb ik me daar dan in vergist en ben ik inderdaad ouderwets.
Het eerste voorbeeld wat ik gaf waren de columnisten. Columnisten communiceren vooral via korte opiniestukken in kranten. Kranten zijn in vergelijking met deze nieuwe media, starre logge papieren met 'oud' nieuws en daarnaast is er geen ruimte voor dialoog en reactie. Ook al zou ik zonder mijn politieke activiteiten niet zo actief geweest zijn op twitter/facebook/weblog etc., het is ook een manier om de dialoog aan te gaan.
Ik ben blij dat niet alleen die kids mij hierop wezen en mijn ogen openden, maar ook een berichtje in de ouderwetse media liet mij inzien dat de 'toekomst' nog zo gek niet is. Want als er via de nieuwe media berichten verspreid worden die niet helemaal waar zijn of als er berichten verspreid worden waarop je zou willen reageren, dan kan zo'n bericht direct worden aangepast of kan men een reactie achterlaten en dan kan de dialoog losgaan.
Dus mensen, tweet it away, blog er op los, krabbel wat je kan en laat op die manier je stem horen. Ga die dialoog aan!
Rebecca
donderdag 25 maart 2010
maandag 22 maart 2010
De eerste 11 dagen als raadslid!
11 Dagen geleden ben ik op 11 maart 2010 geïnstalleerd als raadslid namens Student en Stad in de Groningse gemeenteraad. Samen met 38 anderen vorm ik hoogste orgaan van de gemeente Groningen. Door middel van mijn weblog wil ik jullie een kijkje geven in mijn dagelijkse werkzaamheden, maar ook de visie van Student en Stad op de verschillende actualiteiten en voorstellen vanuit het (nu nog te vormen) college.
De eerste week als ‘officieel/echt’ raadslid zit er op. In vergelijking met de afgelopen weken een rustige week; het campagnepand (a.k.a. mijn huis) opruimen, fractiekamer herinrichten, stukken van vier jaar doorspitten en nadenken over de komende vier jaar. De weken voor mijn installatie stonden compleet in het thema van campagne voeren gecombineerd met de dagelijkse gang van zaken voor de raad.
Op straat waren we veel in gesprek met mensen, wat mij betreft het leukste onderdeel van de campagne en juist ook de kern van campagne voeren. Op deze manier kom je in contact met mensen en kun je echt het gesprek aangaan en kunnen zij vertellen wat zij belangrijk vinden en waar we met de stad heen moeten, want voor de inwoners van Groningen doen we het. Omwille van consistent beleid is het helaas niet mogelijk om maandelijks of jaarlijks campagne te voeren, maar dit betekent niet dat we niet meer de straten op kunnen gaan en het gesprek met mensen aan kunnen gaan.
Zoals ik al zei stond deze week in het teken van opstarten en nadenken over de komende vier jaar. Een paar van de vragen die voorbij kwamen: Hoe kunnen wij als partij en ik als raadslid gewone mensen zoals jij en ik betrekken bij de politiek? Hoe blijf je in gesprek met mensen? Hoe gaan we ons verkiezingsprogramma omzetten in concrete plannen en voorstellen? Het liefste wil je natuurlijk dat iedere inwoner van deze stad zijn of haar mening geeft en kan geven over de verschillende onderwerpen die spelen, alleen is dat onmogelijk en zal ook niet iedereen dat willen doen.
Het bereiken van iedere Stadjers is dus niet makkelijk, als ik hier de oplossing voor zou kunnen bedenken, dan zou ik de rest van politiek Nederland (en de wellicht de wereld) een groot plezier doen. Die oplossing heb ik niet, wat we wel gaan doen is het volgende. We beginnen met praten met besturen van verbanden waar mensen in georganiseerd zijn. Rond de zomer zullen we weer gaan beginnen met kennismakingsgesprekken; met besturen van studieverenigingen, gezelligheidsverenigingen, sportverenigingen, overige studentenorganisaties, maar ook met de verschillende onderdelen van het gemeentelijke apparaat, wijkraden, schoolbesturen, culturele organisaties, ondernemers, zorginstellingen, etc. Door dit te doen willen het gesprek op gang brengen; wat speelt er, wat kan er beter en waar kunnen we elkaar helpen. Ook beginnen we met werkgroepen, dit zijn bijeenkomsten over verschillende onderwerpen waar collegebrieven over die onderwerpen worden besproken, maar waar ook visies en initiatiefvoorstellen kunnen worden ontwikkeld. Iedereen is welkom om deel te nemen aan deze werkgroepen. Natuurlijk is er ook de mogelijkheid om te bellen, mailen of gewoon eens een kop koffie of een biertje te drinken en te kletsen. Waar we nog mee bezig gaan is het hoe en wanneer we de straat op gaan om het gesprek aan te gaan. Het project zou: ‘Student en Stad komt naar je toe’ kunnen heten, we zijn er mee bezig.
Afsluitend werp ik nog een kleine blik vooruit naar komende week. Het volgen van de onderhandelingen voor het nieuwe college staat natuurlijk hoog op mijn lijstje, de lange termijn agenda voor Student en Stad vormen en het afronden van de evaluatie van de campagne volgen daarna. Maar eerst ben ik deze week in Denemarken. Hier ben ik in het kader van een project over het betrekken van jongeren bij Europa; new media, discriminatie, participatie, democratie, etc. Er is hier snel internet en dat maakt de wereld een stuk kleiner, dus zo ver weg ben ik niet en ik volg het nieuws via het internet.
Rebecca
De eerste week als ‘officieel/echt’ raadslid zit er op. In vergelijking met de afgelopen weken een rustige week; het campagnepand (a.k.a. mijn huis) opruimen, fractiekamer herinrichten, stukken van vier jaar doorspitten en nadenken over de komende vier jaar. De weken voor mijn installatie stonden compleet in het thema van campagne voeren gecombineerd met de dagelijkse gang van zaken voor de raad.
Op straat waren we veel in gesprek met mensen, wat mij betreft het leukste onderdeel van de campagne en juist ook de kern van campagne voeren. Op deze manier kom je in contact met mensen en kun je echt het gesprek aangaan en kunnen zij vertellen wat zij belangrijk vinden en waar we met de stad heen moeten, want voor de inwoners van Groningen doen we het. Omwille van consistent beleid is het helaas niet mogelijk om maandelijks of jaarlijks campagne te voeren, maar dit betekent niet dat we niet meer de straten op kunnen gaan en het gesprek met mensen aan kunnen gaan.
Zoals ik al zei stond deze week in het teken van opstarten en nadenken over de komende vier jaar. Een paar van de vragen die voorbij kwamen: Hoe kunnen wij als partij en ik als raadslid gewone mensen zoals jij en ik betrekken bij de politiek? Hoe blijf je in gesprek met mensen? Hoe gaan we ons verkiezingsprogramma omzetten in concrete plannen en voorstellen? Het liefste wil je natuurlijk dat iedere inwoner van deze stad zijn of haar mening geeft en kan geven over de verschillende onderwerpen die spelen, alleen is dat onmogelijk en zal ook niet iedereen dat willen doen.
Het bereiken van iedere Stadjers is dus niet makkelijk, als ik hier de oplossing voor zou kunnen bedenken, dan zou ik de rest van politiek Nederland (en de wellicht de wereld) een groot plezier doen. Die oplossing heb ik niet, wat we wel gaan doen is het volgende. We beginnen met praten met besturen van verbanden waar mensen in georganiseerd zijn. Rond de zomer zullen we weer gaan beginnen met kennismakingsgesprekken; met besturen van studieverenigingen, gezelligheidsverenigingen, sportverenigingen, overige studentenorganisaties, maar ook met de verschillende onderdelen van het gemeentelijke apparaat, wijkraden, schoolbesturen, culturele organisaties, ondernemers, zorginstellingen, etc. Door dit te doen willen het gesprek op gang brengen; wat speelt er, wat kan er beter en waar kunnen we elkaar helpen. Ook beginnen we met werkgroepen, dit zijn bijeenkomsten over verschillende onderwerpen waar collegebrieven over die onderwerpen worden besproken, maar waar ook visies en initiatiefvoorstellen kunnen worden ontwikkeld. Iedereen is welkom om deel te nemen aan deze werkgroepen. Natuurlijk is er ook de mogelijkheid om te bellen, mailen of gewoon eens een kop koffie of een biertje te drinken en te kletsen. Waar we nog mee bezig gaan is het hoe en wanneer we de straat op gaan om het gesprek aan te gaan. Het project zou: ‘Student en Stad komt naar je toe’ kunnen heten, we zijn er mee bezig.
Afsluitend werp ik nog een kleine blik vooruit naar komende week. Het volgen van de onderhandelingen voor het nieuwe college staat natuurlijk hoog op mijn lijstje, de lange termijn agenda voor Student en Stad vormen en het afronden van de evaluatie van de campagne volgen daarna. Maar eerst ben ik deze week in Denemarken. Hier ben ik in het kader van een project over het betrekken van jongeren bij Europa; new media, discriminatie, participatie, democratie, etc. Er is hier snel internet en dat maakt de wereld een stuk kleiner, dus zo ver weg ben ik niet en ik volg het nieuws via het internet.
Rebecca
Abonneren op:
Posts (Atom)