Sinds woensdag 28 april 2010 wordt de stad Groningen weer bestuurd door een volwaardig college. We zijn blij dat het na acht weken onderhandelen de partijen eruit zijn gekomen en dat we vandaag dit resultaat konden bespreken.
Het collegeprogramma is een stuk waar men het op hoofdlijnen moeilijk mee oneens kan zijn, een stukje politieke proza heb ik het genoemd.
Op de hoofdlijnen zijn we het niet oneens, maar juist erg positief en ondersteunen we de intenties van het nieuwe college van harte. Ook hebben wij uitgesproken dat het college een sterk mandaat nodig heeft om de komende vier jaren aan de slag te kunnen gaan. Misschien kwam daarom de keuze om blanco te stemmen voor sommigen als een donderslag bij heldere hemel. Het grote struikelblok voor ons waren de bezuinigingen.
De afgelopen weken stonden voor ons in het teken van wachten. Wachten op momenten dat de onderhandelaars zich of via twitter of via de krant een kijkje in de keuken gaven. De niet-beoogde-college partijen kregen niet wekelijks - wellicht soms dagelijks - een terugkoppeling van een dag onderhandelingen zoals een beoogd college partij dat wel deed met zijn achterban. Wij hoorden dat er inderdaad pijnpunten waren, hordes genomen moesten worden, of dat er kinken in de kabels waren; maar over welke onderwerpen dit ging, dat bleef en blijft voor ons een groot vraagteken.
En zo is het ook met de beoogde bezuinigingen. Het vorige college heeft een pakket klaargelegd met 70 miljoen aan mogelijke bezuinigingen. Het nieuwe college heeft gekozen om 46 miljoen van deze opties over te nemen en te gaan bezuinigen. In de financiële paragraaf van het collegeprogramma wordt deze 46 miljoen opgeknipt in verschillende stukjes. Wat voor ons onduidelijk blijft is welke keuzes maakt het college hierin nou wel en welke niet? De collegepartijen hebben onderling en met de achterban deze discussie gevoerd, maar nog niet met de raad. Enerzijds is het begrijpelijk dat we dit bij de begroting gaan doen, anderzijds wordt er op dit moment een blind vertrouwen gevraagd van ons dat wij in beginsel akkoord gaan met die bezuinigingen, zonder te weten voor welke bezuinigingen we kiezen.
Een makkelijk verweer is door te zeggen: raad, kijkt u naar de zaken waar we op willen gaan inzetten, zoek deze op in het pakket van bezuinigingen, schrap deze uit het pakket en wat u overhoudt daar gaan we op bezuinigingen. Maar zo makkelijk is dat niet, want sommige zaken zullen we efficiënter gaan uitvoeren of versoberen. Al met al wordt het ons niet duidelijk waar de klappen gaan vallen en waar juist niet.
Oud-wethouder Van Schie sprak tijdens haar afscheidsrede uit dat de raad haar kaderstellende taak goed oppakt en dat de raad wellicht soms wat teveel nadruk legt op haar controlerende taak. Voorwaarde voor het uitvoeren van beide taken is volgens ons dat je voldoende informatie hebt op basis waarvan je een helder debat kan voeren en goede besluiten kan nemen. Vandaar dat wij besloten blanco te stemmen, niet omdat we het niet eens met het nieuwe college en haar programma, integendeel zie hiervoor de tekst van de openbare onderhandelingen en het uitgesprokene tijdens de raad; maar omdat wij op basis van dit document niet de keuze kunnen maken of wij achter de komende bezuiningen kunnen gaan staan of niet. Wij gaan graag dit debat nog aan, want zoals eerder gezegd de intenties van het programma ondersteunen wij van harte.
Desalniettemin heeft het nieuwe college een stevig mandaat op zak, zij kan aan de slag om ervoor te zorgen dat Groningen een jonge dynamische kennisstad blijft! Of om met haar eigen woorden te spreken: 'Groningen, progressief met energie, stad voor iedereen'. Jannie, Karin, Ton, Frank en Elly, heelveel succes en plezier de komende vier jaar.
